Αναγνώστες

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Θρησκευτικός Φανατισμός - Ανοιχτή πληγή στην ανθρωπότητα.




                                     (Επίδειξη  των τζιχαντιστών). 

Στην ανωτέρω φωτό εικονίζονται οι τρομοκράτες τζιχαντιστές να ετοιμάζουν ομαδική εκτέλεση αλλόθρησκων αθώων.
Στόχος: Ο εκφοβισμός και υποταγή των αλλοθρήσκων λαών μέσω τρομοκρατίας.

 Έχει γραφτεί σχετικό κείμενο  σ' αυτό το ιστολόγιο για τον παρωπιδισμό που διέπει τον θρησκευτικό (φανατισμό).
Υπό την επίδραση του φανατισμού οι άνθρωποι προβαίνουν σε πράξεις ακραίας βίας.


Καταστρέφουν μνημεία εθνικής κληρονομιάς, η οργή τους χωρίς λογική εκδηλώνεται παντού.  

Δεν σέβονται ούτε ιερά ούτε όσια, στρέφονται κατά πάντων με κάθε τρόπο, που φέρουν την σφραγίδα αλλόθρησκος

Η μελέτη των αιτίων που οδήγησαν σε πολεμική σύρραξη μεταξύ εθνών καταλήγει στο συμπέρασμα ότι:

Καθαρά θρησκευτικοί πόλεμοι δεν υπήρξαν, ούτε θα υπάρξουν, σύμφωνα με την θεωρία πιθανοτήτων.
Οι θρησκευτικοί λόγοι προβάλλονται ως δικαιολογία, για να πείθονται οι απλοί πιστοί, ότι οι αιτίες   είναι όντως οι θρησκευτικές διαφορές των λαών. 
Η φύση των των πραγματικών αιτίων είναι ένα πολύπλοκο  και πολύπλευρο  μείγμα διαφορών.
Οικονομικών, πολιτικών, διεκδικήσεων εδαφών και ενίοτε διαφορές θρησκευτικής πίστεως. 
  
Μια πολύ εμπεριστατωμένη ιστορική (ανάλυση) των πραγματικών διαφορών, που απετέλεσαν αιτίες πολέμων έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα   Ημερησία. 
  
Προσχηματική αιτία εμφανίσθηκε τελευταία η τρομοκρατία, αρχής γενομένης από τον πόλεμο στο Ιράκ

Ως ένας πραγματικός θρησκευτικός πόλεμος ξεκίνησαν οι σταυροφορίες.
Η ιδέα μιας ιερής εκστρατείας εκ μέρους των Δυτικών Χριστιανών.
Σκοπός η απελευθέρωση των Αγίων Τόπων (Παλαιστίνη, Ιερουσαλήμ) από τους μουσουλμάνους.
Αυτή η ιδέα απετέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για το ξεκίνημα των Σταυροφοριών το (1097 έως 1291).
Τότε τα κίνητρα ήταν  πραγματικά θρησκευτικά.

Η εκστρατεία είχε θεωρηθεί ως απάντηση της Δύσης στον ιερό πόλεμο (τζιχάντ), που κήρυττε κατά καιρούς το Ισλάμ.  
Έκτοτε έχει επικρατήσει ο όρος τζιχαντιστές με την σημασία των "αγωνιστών ιερού πολέμου"


Το κράτος του Ισλάμ ανέλαβε την ευθύνη για το χθεσινό (μακελειό) στο Παρίσι.

Απολογισμός της αποφράδας ημέρας:
Περισσότεροι από 128 νεκροί, 300 τραυματίες εκ των οποίων  90 βαριά τραυματισμένοι. 
Όλοι ανυποψίαστοι και άοπλοι αθώοι Γάλοι πολίτες. 
Από την πλευρά των τζιχαντιστών μόνο 7 νεκροί κι' αυτοί από αστυνομικά πυρά ή πυροδότηση βόμβας αυτοκτονίας.
Η ανισότης θυμάτων δικαιολογεί πλήρως τον χαρακτήρα της επιχείρησης.
Οι 7 ήσαν όλοι σκέτοι τζιχαντιστές αυτοκτονίας και επί το αγγλικότερο (Jichantselfbomb), όχι καμικάζι.

Η (αυτοκτονία) γενικά αναφέρεται σε  άτομα αδύναμα να αντισταθούν στις δυσκολίες της ζωής.
Δηλαδή φυγή μπρος στον αγώνα για Ζωή.
Εξ άλλου η Φύση που σου έδωσε την ζωή, είναι η μόνη που έχει δικαίωμα να σου την αφαιρέσει. 

Αυτοκτονία θεωρείται και η πράξη των  (καμικάζι)
Ο όρος καθιερώθηκε στον Β!Π.Πόλεμο και αφορούσε πράξεις ηρωισμού των Γιαπωνέζων πιλότων κατά την διάρκεια της μάχης.
Η ζωή των αληθινών καμικάζι στον Β! Π.Π ήταν από πριν αποφασισμένο να τελειώσει επάνω στην μάχη.
Ειδικά εκπαιδευμένοι έπεφταν μαζί με το αεροπλάνο φορτωμένο με βόμβες, στα αεροπλανοφόρα πλοία κατά την διάρκεια της ναυμαχίας, για να τα θέσουν εκτός μάχης.
Γράφοντας έτσι μια εκπληκτική εποποιία θάρρους, ηρωισμού, φιλοπατρίας και καθήκοντος.

Ο όρος καμικάζι είναι βεβήλωση να χρησιμοποιείται σήμερα στα χτυπήματα τρομοκρατίας. 
Έστω και για  λόγους ομοιότητας των γεγονότων. 

Ένα εύλογο ερώτημα αναδύεται στον νου:
Τι σημαίνει ο όρος θρησκευτικός πόλεμος ?
Σε έναν πόλεμο απαιτούνται δυο διακεκριμένα αντίθετα στρατόπεδα τα οποία έρχονται σε σύρραξη.
Ξεσκάλισα όλα τα λεξικά αναζητώντας έναν ορισμό του πολέμου, που να πλησιάζει σ' αυτό που κάνει το ισλάμ τώρα.
Έναν αρκετά ικανοποιητικό ορισμό  βρήκα στην Wikipedia (εδώ).

Συμπέρασμα:
Όχι αυτό δεν έχει καμία σχέση με πόλεμο, αυτό αποκαλείται  σκέτη "τρομοκρατία".
Αυτό είναι  μια άνευ όρων δολοφονία αθώων ανθρώπων προς επίδειξη θηριωδίας για εκφοβισμό του πολιτισμένου κόσμου. 
Με αυτόν τον βίαιο  τρόπο αποσκοπούν να επιβάλλουν τις ιδέες του ισλάμ στον υπόλοιπο κόσμο.
Αγνοούν βέβαια την εσώτερη φύση του ανθρώπου και τους νόμους της Φύσης.
Είναι ότι πιο παράλογο έχει συμβεί  πάνω στον πλανήτη Γη.

Υποτίθεται ότι το Ισλάμ αναθερμαίνει τους παλιούς θρησκευτικούς πολέμους που απετέλεσαν την αιτία των σταυροφοριών. 
Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά όμως μεταξύ των δυο πολέμων.
Ότι στις σταυροφορίες ο πόλεμος ήταν κανονικός μεταξύ δυο αντιθέτων στρατιωτικών παρατάξεων. 
Ήξερες δηλαδή γιατί  πολεμάς και  ποιος είναι ο εχθρός που πολεμάς.
Αυτό που έγινε στο Παρίσι ήταν ψυχρή εκτέλεση αθώων για να τρομοκρατηθεί  ο δυτικός κόσμος.
Διότι είναι το λιγότερο δηλία, να σηκώνεις το όπλο και να πυροβολείς έναν άοπλο πολίτη, που ούτε καν τον γνωρίζεις.
Δεν συνάδει με κανένα είδος  λογικής και ηθικής.
Δεν το χωράει ο νους λογικών όντων.
Να διασκεδάζεις ανυποψίαστος σε δημόσιο χώρο. 
Και ξαφνικά να βρίσκεσαι καταδικασμένος σε θάνατο με άμεση επί τόπου εκτέλεση.

Ποια είναι τα αληθινά κίνητρα της σφαγής στο Παρίσι, είναι πολύ σκοτεινό ζήτημα.
Οι ίδιοι οι τζιχαντιστές διατυμπανίζουν ότι αιτία είναι αντίποινα για τις αεροπορικές επιδρομές γαλλικών αεροπλάνων. 
Φασιστική μέθοδος εκφοβισμού.
Στην Κατοχή για τον φόνο ενός Γερμανού στρατιώτη σε ενέδρα, έστηναν τα γυναικόπαιδα του πλησιέστερου χωριού μπροστά στα πολυβόλα για εκτέλεση.
Μεγάλη τρέλα ο πόλεμος.
Τίποτα δεν είναι σίγουρο για τα αίτια της σφαγής στο Παρίσι. 
Χρειάζεται γνώση των παραμέτρων της διεθνούς πολιτικής  σκηνής, που συνεχώς μεταβάλλονται.

Ο φανατισμός είναι σκέτος παραλογισμός και τρέλα.
Τι φαντάζονται δηλαδή οι τρομοκράτες, ότι θα μείνει ατιμώρητη από την διεθνή κοινότητα η εκατόμβη των θυμάτων στο Παρίσι? 
Η Γαλλία ήδη κήρυξε τον πόλεμο εναντίον του ισλαμικού έθνους.
Αλλά το ισλάμ παραμένει απτόητο σ' αυτές τις αντιδράσεις. 

Είναι τέτοιος ο παράλογος φανατισμός τους, αφού φανατίζουν και ντύνουν στρατιώτες   μικρά παιδιά προεφηβικής ηλικίας.
Δεν είναι παράξενο συνεπώς, ότι αυτός ο λαός εκτρέφει στοιχεία πολεμιστών αυτοκτονίας.  

Ουδεμία (θρησκεία) είχε ως όρο στο ιδρυτικό της μανιφέστο τον πόλεμο προκειμένου να επικρατήσει.
Η χριστιανική θρησκεία μάλιστα είχε και έχει ως έμβλημα και κεντρική ιδέα την Αγάπη και την Συγχώρεση. 
Παρ΄όλα αυτά οι επωνομαζόμενοι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι μία  αναμφισβήτητη πραγματικότητα:
Δια μέσου των αιώνων, αφ' ότου υπάρχει γραπτή Ιστορία της ανθρωπότητας. 

Θρησκευτικοί πόλεμοι πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν ενόσω δημιουργούνται στενοκέφαλοι φανατικοί θρησκευόμενοι.

Ο φανατισμός σημαίνει κατ' αρχήν άγνοια της βαθύτερης σημασίας της θρησκείας που ασπάζονται οι άνθρωποι.

Οι θρησκευτικές διαφορές δεν είναι δυνατόν να προκαλέσουν πόλεμο.
Διότι αντικείμενο της κάθε θρησκείας είναι η ένωση με την θεότητα. 
Κάτι που αποτελεί την κύρια υπαρξιακή ανάγκη των ανθρώπων.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει την θρησκεία που του ταιριάζει.
Όμως ποτέ  δια της βίας.

Άλλες συνήθως είναι οι αιτίες οι οποίες προκαλούν φανατισμό.΄
Η θρησκεία είναι μια ψυχολογική δικαιολογία που διεγείρει τις μάζες. 


Σήμερα για μια φορά ακόμη έχει χυθεί αίμα των αθώων ανθρώπων στο Παρίσι, χάριν φανατισμού σε μια εικονική θρησκεία. 

Η Χριστιανική θρησκεία από της Ιδρύσεώς της από τον Χριστό με την επί του (όρους ομιλία) έχει υποστεί μεγάλες αλλοιώσεις μέχρι σήμερα, από τους αποστόλους και τις μ.χ διάφορες οικουμενικές (συνόδους)

Το δε Ισλάμ  για παράδειγμα που έχει ως βάση το κοράνι, δεν αναφέρει  πουθενά την "μπούργκα" ως γυναικεία αμφίεση. 







Οι περιορισμοί αυτοί επεβλήθησαν αργότερα από το ισλάμ, 
Ενδεχομένως  για να επιβάλλουν τις συντηρητικές αρχές τους και να περιορίσουν περισσότερο την γυναίκα.  
Ή τέλος για δικούς τους άγνωστους κοινωνικούς λόγους.

Φαίνεται λοιπόν ότι, τελικώς οι διάφορες θρησκείες  με την μορφή που εμφανίζονται σήμερα.
Ουδεμίαν σχέση  έχουν με την βασική ιδέα ίδρυσης της κάθε θρησκείας.
Αν ληφθεί  ως βάση σύγκρισης η αρχική πρωτογενής ιδέα από τον ιδρυτή της θρησκείας.
Η μορφή που έχουν σήμερα εξυπηρετεί τους μεταγενέστερους οπαδούς.
Τροποποιημένη κατά το δοκούν για λόγους κυρίως πολιτικοκοινωνικούς. 
Αυτό δεν είναι πλέον θρησκεία, αλλά πολιτικό σχήμα ή (κόμμα)

Οι πόλεμοι όπως έχουν διαμορφωθεί  σήμερα δεν έχουν κανένα ηθικό έρεισμα ούτε σαφές νόημα.
Προβάλλονται μόνο εικονικά αίτια.
Δεν διεξάγονται σώμα με σώμα με συμβατικά όπλα, οπότε δεν παράγονται και κατάλληλες συνθήκες  για ηρωισμούς.
Η μάχη των κουμπιών μόνο μάχη δεν είναι, αλλά σκέτη  άνθρωπο-καταστροφή.
Δεν τον διεξάγουν άνθρωποι αλλά ρομπότ, που χειρίζονται μηχανικά τα κουμπιά.

Χωρίς ιδανικά διεξάγονται οι πόλεμοι σήμερα.
Δεν έχουν σαφή αίτια καθαρά πατριωτικά ή ιδεολογικά, να ξέρει ο απλός στρατιώτης ότι μάχεται για συγκεκριμένη ιδέα, όπως  πατρίδα και οικογένεια.
Έχουν αλλάξει οι ηθικές αξίες, ή μάλλον δεν υπάρχουν καθόλου ηθικές αξίες. 
Μόνο κίνητρο και αξία είναι το χρήμα. 
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια για τον ξεπεσμό των αξίων στον άνθρωπο.  
Από τα ολίγα που ειπώθηκαν μέχρι στιγμής προκύπτει το συμπέρασμα, ότι το ισλάμ δεν είναι εύκολο να υποκύψει με ένοπλες συρράξεις. 
Διότι εκεί που καταστρέφεις ένα θύλακα φυτρώνουν δυο νέοι.
Είναι τόσοι πολλοί οι πιστοί στην τρέλα της θρησκείας του ισλάμ σε όλη την Γη.
Πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις, με διάλογο μεταξύ εκπροσώπων του ισλάμ και των ανώτερου πολιτισμού πολιτών στον δυτικό κόσμο.

Μέρος Β! Ένα βίντεο θρίλερ.
Φύλαξα για το τέλος αυτής ανάρτησης ένα βίντεο πραγματικό φιλέτο με Εθνικά χαρακτηριστικά και ενδιαφέρον:
Την Ιστορία της Ακρόπολης.
Είναι ένα βίντεο θρίλερ, που οφείλουν να δουν όλοι οι Έλληνες.
Στο ίδιο πνεύμα με τις ιδέες του κειμένου, αλλά αυτή την φορά εξειδικευμένο σε ατόφια Εθνική κλίμακα.
Εύχομαι να αισθανθείτε ότι ένοιωσα και εγώ. 
Συνιστώ να το παρακολουθήσουν οικογενειακώς μαζί με παιδιά και ενήλικες και να γίνουν σχετικές συζητήσεις μετά. 
Η ανάλυση των γεγονότων  εμπεδώνει το πνεύμα της ιστορίας κυρίως στα παιδιά.  
Η ιστορία μοιάζει με ένα μυθιστόρημα με αρχή μέση  και τέλος.   
Η φράση:
"Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται".
Βρίσκει πλήρη εφαρμογή σε πολλά μέρη του έργου. 
Μεικτά συναισθήματα εγείρονται από τα γεγονότα του έργου.
Συναισθήματα οργής, θυμού, λύπης αδικίας, εθνικής υπερηφάνειας και συμπεράσματα για την στάση των λαών της Ευρώπης απέναντι στην κατατρεγμένη Ελλάδα. 
Εφοδιαστείτε με κανένα μαντηλάκι μπορεί να χρειαστεί κατά την διάρκεια του έργου.



                           

Το δίδαγμα που προκύπτει μετά το τέλος του έργου είναι σαφές.
Η τέχνη και οι ευγενείς ιδέες είναι διαχρονικές.
Οποιαδήποτε προσπάθεια βεβήλωσης συναντά "τυχαία ατυχήματα" που δείχνουν ότι αλήθεια βρίσκεται υπό την προστασία κάποιας ανώτερης αρχής. 
Το μνημείο έστω ως ερείπιο παραμένει στην θέση που είχε.
Επισκέπτες έρχονται από τις άκρες του κόσμου, για να διδαχθούν από το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα και  πολιτισμό.  








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου