Η ρητορική είναι η τέχνη του λόγου.
Το εργαλείο που χρησιμοποιεί είναι η επιχειρηματολογία με ευγλωττία και πειθώ.
Η λέξη (ρητορική) παράγεται, αρχίζει με το γράμμα (ρω), με το οποίο αρχίζει και η λέξη ρήσις, που σημαίνει:
Τέχνη της σύνθεσης λόγων.
Η τέχνη της ρητορικής πρωτοεμφανίστηκε στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο ρήτορας χρειάζεται να διαθέτει τις ικανότητες της κρίσης, της διάκρισης και της ορθής επιχειρηματολογίας.
Η ρητορική εφαρμόστηκε στην πολιτική κατ' αρχήν από τους (σοφιστές) στην Αρχαία Ελλάδα.
Οι πρώτοι πολιτικοί ήταν οι σοφιστές.
Οι άνθρωποι αυτοί με την δύναμη της πειθούς κατάφερναν να αποδείξουν, ότι το Α γεγονός συνεπάγεται το Β ως αποτέλεσμα.
Ύστερα από λίγο δε κατάφερναν να αποδείξουν το αντίθετο.
Ισχυρίζονταν δηλαδή, ότι το Α συνεπάγεται το αποτέλεσμα όχι Β.
Αυτός ο συλλογισμός αποκαλείται με τον όρο ("σόφισμα") που σημαίνει παράλογο ή αμφίσημο.
Για παράδειγμα ο χρησμός του μαντείου των Δελφών στην ερώτηση αν θα γυρίσει ζωντανός από τον πόλεμο ήταν:
Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις.
Ανάλογα την λέξη που αναφέρεται το ουκ αλλάζει τελείως το νόημα της φράσης.
Η φράση θεωρείται παρόμοια ενός σοφίσματος.
Οι σοφιστές ήταν οι πρώτοι πολιτικοί και οι πρώτοι δικηγόροι, που παρίσταντο στις δίκες των πολιτών, για να τους υποστηρίξουν με την ικανότητα του λόγου που διέθεταν.
Η (σοφιστική) τέχνη που διδάσκεται από τους σοφιστές, εκλαμβάνει τον άνθρωπο ως κέντρο του κόσμου καλλιεργώντας έτσι τον ανθρωποκεντρισμό.
Σωκράτης και ο Πλάτων άσκησαν αρνητική κριτική εναντίον των σοφιστών.
Τους θεωρούσαν ως άθεους αμοραλιστές, (ατομικιστές) και επαγγελματίες φιλοσόφους λόγω της αμοιβής που έπαιρναν για τα μαθήματα φιλοσοφίας.
Η άποψη του σοφιστή (Πρωταγόρα) ότι:
Για όλα τα πράγματα μέτρο είναι ο άνθρωπος.
Θεωρείται δογματική και εισάγει ασυναίσθητα μια ανθρωπομορφική εικόνα για τον Θεό.
Ο θεός δεν έχει μορφή.
Θεός είναι η (νομοτέλεια) της Φύσης.
Είναι αφέλεια να αποδίδουμε κάποια μορφή στην νομοτέλεια της Φύσης.
Ως επίσης αφέλεια είναι η αναζήτηση αρχής της Δημιουργίας.
Διότι:
Ο κόσμος αυτός ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε μια ενέργεια, που εκδηλώνεται και εξαφανίζεται με νομοτέλεια.
Η φράση έχει λεχθεί από τον μεγάλο φιλόσοφο και στοχαστή (Ηράκλειτο).
Την ανθρωπομορφική εικόνα του Θεού δικαιολογείται να την πιστεύει ασυναίσθητα ο άνθρωπος, διότι η κατασκευή του είναι κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού. (θρησκευτική αναφορά)
Ο εγκέφαλός του είναι μια μικρογραφία του σύμπαντος.
Αλλά το σύμπαν δεν έχει μορφή.
Οπότε η απόδοση ανθρώπινης μορφής στον Θεό εισάγει άμεσα την λανθασμένη εικόνα που έχουν οι άνθρωποι, σήμερα αλλά και παλαιότερα για την ανθρώπινη μορφή του Θεού.
Η πίστη ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού, χάνεται πίσω στα βάθη των αιώνων.
Αποδίδοντάς του ανθρώπινα χαρακτηριστικά και κατασκευάζοντας είδωλα και εικόνες, οι άνθρωποι πιστεύουν, ότι φέρνουν την θεότητα στους χώρους λατρείας και στις εκκλησίες.
Διαιωνίζεται έτσι η πλάνη της εικόνας του Θεού με σοβαρές συνέπειες για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του ίδιου του ανθρώπου.
Διότι θεωρεί συνυπεύθυνο τον Θεό στις πράξεις του, τα ρίχνει όλα στον θεό, αν κάτι δεν πάει καλά και γίνεται ο ίδιος δείγμα ανευθυνότητας.
Η αίσθηση που έχουμε για τον υπέροχο αυτό κόσμο είναι μια (πλάνη) των αισθήσεων.
Η σημερινή άποψη της (κβαντομηχανικής) έχει τελείως διαφορετική θέση.
Οι ασκούντες την τέχνη της ρητορικής καταφέρνουν με την δύναμη των λογικών επιχειρημάτων, που χρησιμοποιεί η ρητορική.
Να αλλοιώσουν την συνείδηση των ακροατών και να την παρασύρουν την γνώμη τους προς την άποψη, που θέλουν οι ρήτορες να γίνει αποδεκτή.
Αυτός είναι ένας λόγος που η πολιτική έβγαλε το όνομα της τέχνης του (εφικτού).
Πάντως τώρα τελευταία η πράξη έχει αποδείξει ότι το εφικτό επιδέχεται διάφορες ερμηνείες ανάλογα με την δύναμη των εμπλεκομένων.
Έτσι η προσπάθεια της Ελλάδας να αλλάξει τις τύχες της Ευρώπης με στόχο να ωφεληθεί πολλαπλώς και η ίδια.
Συνάντησε όμως την ισχυρή αντίδραση του κατεστημένου της Ευρώπης και η προσπάθειά της έγινε Γολγοθάς.
Η ρητορική στην σημερινή της μορφή στην πολιτική έχει, εκτραχυνθεί αναπτύσσοντας ατέλειωτα
υβρεολόγια μεταξύ των αντιθέτων παρατάξεων.
Με μοναδικό στόχο εκ μέρους της αντιπολίτευσης τον ευτελισμό της κυβερνώσας παράταξης μέχρι τελικής της πτώσεως.
Ώστε να την διαδεχθούν στην εξουσία.
Μοναδικό μέλημα η κατάληψη της εξουσίας με κάθε ηθική υποχώρηση.
Για την πατρίδα ούτε λόγος δεν γίνεται.
Η ρητορική έχει απολέσει την αξία της στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Την αξία της ρητορικής έχει αντικαταστήσει η μάχη των εκατέρωθεν κατηγοριών.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα.
Η δε κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση για ακαταλληλότητα να κυβερνήσει λόγω βεβαρημένου ηθικά προτέρου βίου.
Οι εκατέρωθεν κατηγορίες εκτοξεύονται χωρίς ίχνος ρητορικής επιχειρηματολογίας.
Αυτό που πρέπει επιτέλους να πράξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου ανεξάρτητα κομματικού δογματισμού.
Πρώτα και κύρια να νοιώσουν περισσότερο τον λαό που τους ανάθεσε την διακυβέρνηση του τόπου.
Να μην ψηφίζουν νόμους που ενισχύουν την οικονομική ανισότητα μεταξύ των κυβερνώντων και του απλού λαού.
Αυτό αντίκειται στο πνεύμα της Δικαιοσύνης που πρώτοι οι κυβερνώντες οφείλουν, να δίνουν το παράδειγμα στον λαό.
Δεύτερη μερίμνα είναι να ενωθούν μπροστά στην υγειονομική βόμβα, που αναπτύσσεται από την τελμάτωση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος.
Κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για την υγεία των κατοίκων πλησίον των καταυλισμών.
Εκτός της ανεπανόρθωτης βλάβης στην οικονομία της χώρας λόγω επικείμενης μείωσης του τουριστικού ρεύματος.
Οι τραγικές εικόνες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών με σκηνές στους αυτοσχέδιους καταυλισμούς, κάνουν ήδη τον γύρω του κόσμου.
Προϊόντος δε του θέρους οι ήδη τραγικές συνθήκες επιδεινώνονται συνεχώς.
Λόγω υψηλών θερμοκρασιών και έλλειψη σωστής διατροφής, στοιχειωδών μέσων καθαριότητας και υγιεινής των σωμάτων.
Το εργαλείο που χρησιμοποιεί είναι η επιχειρηματολογία με ευγλωττία και πειθώ.
Η λέξη (ρητορική) παράγεται, αρχίζει με το γράμμα (ρω), με το οποίο αρχίζει και η λέξη ρήσις, που σημαίνει:
Τέχνη της σύνθεσης λόγων.
Η τέχνη της ρητορικής πρωτοεμφανίστηκε στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο ρήτορας χρειάζεται να διαθέτει τις ικανότητες της κρίσης, της διάκρισης και της ορθής επιχειρηματολογίας.
Η ρητορική εφαρμόστηκε στην πολιτική κατ' αρχήν από τους (σοφιστές) στην Αρχαία Ελλάδα.
Οι πρώτοι πολιτικοί ήταν οι σοφιστές.
Οι άνθρωποι αυτοί με την δύναμη της πειθούς κατάφερναν να αποδείξουν, ότι το Α γεγονός συνεπάγεται το Β ως αποτέλεσμα.
Ύστερα από λίγο δε κατάφερναν να αποδείξουν το αντίθετο.
Ισχυρίζονταν δηλαδή, ότι το Α συνεπάγεται το αποτέλεσμα όχι Β.
Αυτός ο συλλογισμός αποκαλείται με τον όρο ("σόφισμα") που σημαίνει παράλογο ή αμφίσημο.
Για παράδειγμα ο χρησμός του μαντείου των Δελφών στην ερώτηση αν θα γυρίσει ζωντανός από τον πόλεμο ήταν:
Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις.
Ανάλογα την λέξη που αναφέρεται το ουκ αλλάζει τελείως το νόημα της φράσης.
Η φράση θεωρείται παρόμοια ενός σοφίσματος.
Οι σοφιστές ήταν οι πρώτοι πολιτικοί και οι πρώτοι δικηγόροι, που παρίσταντο στις δίκες των πολιτών, για να τους υποστηρίξουν με την ικανότητα του λόγου που διέθεταν.
Η (σοφιστική) τέχνη που διδάσκεται από τους σοφιστές, εκλαμβάνει τον άνθρωπο ως κέντρο του κόσμου καλλιεργώντας έτσι τον ανθρωποκεντρισμό.
Σωκράτης και ο Πλάτων άσκησαν αρνητική κριτική εναντίον των σοφιστών.
Τους θεωρούσαν ως άθεους αμοραλιστές, (ατομικιστές) και επαγγελματίες φιλοσόφους λόγω της αμοιβής που έπαιρναν για τα μαθήματα φιλοσοφίας.
Η άποψη του σοφιστή (Πρωταγόρα) ότι:
Για όλα τα πράγματα μέτρο είναι ο άνθρωπος.
Θεωρείται δογματική και εισάγει ασυναίσθητα μια ανθρωπομορφική εικόνα για τον Θεό.
Ο θεός δεν έχει μορφή.
Θεός είναι η (νομοτέλεια) της Φύσης.
Είναι αφέλεια να αποδίδουμε κάποια μορφή στην νομοτέλεια της Φύσης.
Ως επίσης αφέλεια είναι η αναζήτηση αρχής της Δημιουργίας.
Διότι:
Ο κόσμος αυτός ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε μια ενέργεια, που εκδηλώνεται και εξαφανίζεται με νομοτέλεια.
Η φράση έχει λεχθεί από τον μεγάλο φιλόσοφο και στοχαστή (Ηράκλειτο).
Την ανθρωπομορφική εικόνα του Θεού δικαιολογείται να την πιστεύει ασυναίσθητα ο άνθρωπος, διότι η κατασκευή του είναι κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού. (θρησκευτική αναφορά)
Ο εγκέφαλός του είναι μια μικρογραφία του σύμπαντος.
Αλλά το σύμπαν δεν έχει μορφή.
Οπότε η απόδοση ανθρώπινης μορφής στον Θεό εισάγει άμεσα την λανθασμένη εικόνα που έχουν οι άνθρωποι, σήμερα αλλά και παλαιότερα για την ανθρώπινη μορφή του Θεού.
Η πίστη ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού, χάνεται πίσω στα βάθη των αιώνων.
Αποδίδοντάς του ανθρώπινα χαρακτηριστικά και κατασκευάζοντας είδωλα και εικόνες, οι άνθρωποι πιστεύουν, ότι φέρνουν την θεότητα στους χώρους λατρείας και στις εκκλησίες.
Διαιωνίζεται έτσι η πλάνη της εικόνας του Θεού με σοβαρές συνέπειες για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του ίδιου του ανθρώπου.
Διότι θεωρεί συνυπεύθυνο τον Θεό στις πράξεις του, τα ρίχνει όλα στον θεό, αν κάτι δεν πάει καλά και γίνεται ο ίδιος δείγμα ανευθυνότητας.
Η αίσθηση που έχουμε για τον υπέροχο αυτό κόσμο είναι μια (πλάνη) των αισθήσεων.
Η σημερινή άποψη της (κβαντομηχανικής) έχει τελείως διαφορετική θέση.
Οι ασκούντες την τέχνη της ρητορικής καταφέρνουν με την δύναμη των λογικών επιχειρημάτων, που χρησιμοποιεί η ρητορική.
Να αλλοιώσουν την συνείδηση των ακροατών και να την παρασύρουν την γνώμη τους προς την άποψη, που θέλουν οι ρήτορες να γίνει αποδεκτή.
Αυτός είναι ένας λόγος που η πολιτική έβγαλε το όνομα της τέχνης του (εφικτού).
Πάντως τώρα τελευταία η πράξη έχει αποδείξει ότι το εφικτό επιδέχεται διάφορες ερμηνείες ανάλογα με την δύναμη των εμπλεκομένων.
Έτσι η προσπάθεια της Ελλάδας να αλλάξει τις τύχες της Ευρώπης με στόχο να ωφεληθεί πολλαπλώς και η ίδια.
Συνάντησε όμως την ισχυρή αντίδραση του κατεστημένου της Ευρώπης και η προσπάθειά της έγινε Γολγοθάς.
υβρεολόγια μεταξύ των αντιθέτων παρατάξεων.
Με μοναδικό στόχο εκ μέρους της αντιπολίτευσης τον ευτελισμό της κυβερνώσας παράταξης μέχρι τελικής της πτώσεως.
Ώστε να την διαδεχθούν στην εξουσία.
Μοναδικό μέλημα η κατάληψη της εξουσίας με κάθε ηθική υποχώρηση.
Για την πατρίδα ούτε λόγος δεν γίνεται.
Η ρητορική έχει απολέσει την αξία της στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Την αξία της ρητορικής έχει αντικαταστήσει η μάχη των εκατέρωθεν κατηγοριών.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα.
Η δε κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση για ακαταλληλότητα να κυβερνήσει λόγω βεβαρημένου ηθικά προτέρου βίου.
Οι εκατέρωθεν κατηγορίες εκτοξεύονται χωρίς ίχνος ρητορικής επιχειρηματολογίας.
Αυτό που πρέπει επιτέλους να πράξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου ανεξάρτητα κομματικού δογματισμού.
Πρώτα και κύρια να νοιώσουν περισσότερο τον λαό που τους ανάθεσε την διακυβέρνηση του τόπου.
Να μην ψηφίζουν νόμους που ενισχύουν την οικονομική ανισότητα μεταξύ των κυβερνώντων και του απλού λαού.
Αυτό αντίκειται στο πνεύμα της Δικαιοσύνης που πρώτοι οι κυβερνώντες οφείλουν, να δίνουν το παράδειγμα στον λαό.
Δεύτερη μερίμνα είναι να ενωθούν μπροστά στην υγειονομική βόμβα, που αναπτύσσεται από την τελμάτωση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος.
Κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για την υγεία των κατοίκων πλησίον των καταυλισμών.
Εκτός της ανεπανόρθωτης βλάβης στην οικονομία της χώρας λόγω επικείμενης μείωσης του τουριστικού ρεύματος.
Οι τραγικές εικόνες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών με σκηνές στους αυτοσχέδιους καταυλισμούς, κάνουν ήδη τον γύρω του κόσμου.
Προϊόντος δε του θέρους οι ήδη τραγικές συνθήκες επιδεινώνονται συνεχώς.
Λόγω υψηλών θερμοκρασιών και έλλειψη σωστής διατροφής, στοιχειωδών μέσων καθαριότητας και υγιεινής των σωμάτων.
Η κυβέρνηση απ' την άλλη μεριά έχει, προχωρήσει με ανάθεση στην δικαιοσύνη, να απονείμει τιμωρία σε άτομα της άλλης πλευράς κατά την διάρκεια που κυβερνούσαν.
Με την ευκαιρία αυτή κρίνεται σκόπιμο να τονισθεί ο ρόλος της Δικαιοσύνης στην εδραίωση της Δημοκρατίας.
Η (δικαιοσύνη) είναι πράγματι ένας από τους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας.
Ελευθερία-Δικαιοσύνη-Σοφία
Στηρίζει την δημοκρατία γιατί είναι συστατικό της εσωτερικής δομής της.
Το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης το 1789 μ.χ ήταν παρόμοιο.
Ελευθερία-Ισότητα-Αδερφοσύνη.
Αν λείψει η Δικαιοσύνη καταρρέει η Δημοκρατία.
Η Ελλάδα στερείται από πολιτικούς του μεγέθους του (Περικλή) που ήταν ρήτορας, πολιτικός και στρατηγός τον 5ον π.χ αιώνα στην αρχαία Αθήνα.
Ο 5ος π.χ αιώνας ονομάστηκε Χρυσός Αιώνας του Περικλέους και ήταν η περίοδος μεταξύ Περσικών πολέμων και Πελοποννησιακού πολέμου.
Η πολιτική στις μέρες μας δεν έχει σχέση με το εφικτό, αλλά σχετίζεται άμεσα με το ψέμα.
Η ρητορική που ήταν εργαλείο της πολιτικής στην αρχαία Ελλάδα και την υπηρετούσε άριστα.
Τα τελευταία 30 χρόνια χρησιμοποιείται από τους υποψήφιους πολιτικούς και κατά την θητεία τους επίσης, για να υποστηρίξουν ψεύδη, προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία.
Αυτή είναι σήμερα έκπτωση της ουσίας της ρητορικής τέχνης στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα που γέννησε την ρητορική.
Σημείωση:
Με μεγάλα γράμματα και εντός παρενθέσεως επισημαίνονται όλες οι παραπομπές του κειμένου.
Ένα κλικ επάνω στη λέξη με μεγάλα γράμματα οδηγεί κατ' ευθείαν στην παραπομπή.
Με την ευκαιρία αυτή κρίνεται σκόπιμο να τονισθεί ο ρόλος της Δικαιοσύνης στην εδραίωση της Δημοκρατίας.
Η (δικαιοσύνη) είναι πράγματι ένας από τους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας.
Ελευθερία-Δικαιοσύνη-Σοφία
Στηρίζει την δημοκρατία γιατί είναι συστατικό της εσωτερικής δομής της.
Το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης το 1789 μ.χ ήταν παρόμοιο.
Ελευθερία-Ισότητα-Αδερφοσύνη.
Αν λείψει η Δικαιοσύνη καταρρέει η Δημοκρατία.
Η Ελλάδα στερείται από πολιτικούς του μεγέθους του (Περικλή) που ήταν ρήτορας, πολιτικός και στρατηγός τον 5ον π.χ αιώνα στην αρχαία Αθήνα.
Ο 5ος π.χ αιώνας ονομάστηκε Χρυσός Αιώνας του Περικλέους και ήταν η περίοδος μεταξύ Περσικών πολέμων και Πελοποννησιακού πολέμου.
Η πολιτική στις μέρες μας δεν έχει σχέση με το εφικτό, αλλά σχετίζεται άμεσα με το ψέμα.
Η ρητορική που ήταν εργαλείο της πολιτικής στην αρχαία Ελλάδα και την υπηρετούσε άριστα.
Τα τελευταία 30 χρόνια χρησιμοποιείται από τους υποψήφιους πολιτικούς και κατά την θητεία τους επίσης, για να υποστηρίξουν ψεύδη, προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία.
Αυτή είναι σήμερα έκπτωση της ουσίας της ρητορικής τέχνης στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα που γέννησε την ρητορική.
Σημείωση:
Με μεγάλα γράμματα και εντός παρενθέσεως επισημαίνονται όλες οι παραπομπές του κειμένου.
Ένα κλικ επάνω στη λέξη με μεγάλα γράμματα οδηγεί κατ' ευθείαν στην παραπομπή.
